Hezreti Muhammad(e) -in heyati.
Hezreti Muhemmed(e) miladi 570 - ci ilde rebiul - evvel ayinin 17 - de "Fil ilinde" diinyaya goz acdi.
Atasi Abdullah Muhemmed(e) dunyaya gelmemisden 2 ay qabaq vefat etdi . Hezreti Abdul Miutellib - yeni onun babasi, Muhemmed(e) - in heyatini idare etmeyi ve onu boyutmeyi oz ohdesine goturdu, Anasi Amine 6 il kecenden sonra vefat etdi, emisi Ebu Talib onu boyutmeyi oz ohdesine goturdu. 25 yashinda iken Hezreti Xedice ile nigah bagladi ve evlendi.
Muhemmed (e) 40 il caamat icinde sedaqet, emznet ve alicenabliqla heyat surdu, hami onu "Muhemmedi-Emin” caqirirdi. Ona o qeder inamlari var idid ki, ictimai hadiselerde ve bash veren ixtlaflarda o Hezrete muraciet edir, onu hakim ve munsifler heyeti kimi taniyirdilar. Omrunun butun kecen muddetinde Tanriperestlikden bashqa fikri-zikri yox idi ve xalqa xidmetden savayi ozge bir ishi yox idi. Her il bir muddetde Hera daqina cekilirdi, orada dushunculere dalaraq ilahi ezemetin tesiri altinda Tanriya perestish edirdi.
Eli (e) "Nehcul-belaqede” bele buyurur:
-Allah-Teala ozunun en boyuk meleklerinden birini Muhemmed (e)-in xidmetine teyin etmishdi ki, gece-gunduz onunla birlikde idi. Onu exlaqi yukselishlere ve yaxshi ishlere doqru istiqametlendirirdi.
40 yashinda iken peyqemberliye yukseldi. Ilk defe ona iman getirenler, kishler icerisinde emisi oqlu Eli (e), qadinlar icerisinde ise xanimi Xedice idi. Bu iki nefer Peyqemberle beraber namaz qilirdilar.
O zamanlar Erebistan elm, maarif ve medeniyyetden cox uzaq idi, bu olkenin heyatinda qetl, qaret, qan tokmek ve exlaqsizliqdan bashqa hec ne goze carpmirdi. Bele bir qaranliq muhitde Muhemmed (e) xalqi Allaha teref devet edir, onlara haqqin yolunu gostermekle meshqul olurdu. Bu yolda peyqemberimiz o qeder ezab-eziyyet cekmishdi ki, onlari tesevvur etmek bizim ucun olduqca cetindir.
Numune ucun tarixden bir misal getirek. Biz tarixde oxumushuq ki, Hezreti Ebu Talibin vefatindan sonra peyqember (e) Taif sheherine sefere cixdi ve istedi ki, caamati Allaha perestishe devet etsin. Taif sheherinde icmanin boyukleri o hezretin devetini qebul etmediler, ustelik ona tehqirler de yaqdirdilar. Sheherin rezil ve pozqun adamlari gorende ki, sheherin boyukleri Muhemmed (e)-e qarshi hormet ve ehtiram besleyirler, her iki terefde deste-deste duzulub peyqemberin ayaqlarina o qeder bash vurdular ki, Hezretin ayaqlari yaralandi ve qana bulashdi.
Muhemmed (e) peyqemberliye yetishdikden sonra 13 il Mekkede qaldi, sonra Medineye muhaciret etdi, islam hokumetinin esaslarini qoydu ve sonraki on illik omrunu de orada yashadi. Gece-gunduz xalqin Tanri ve meneviyyatla tanish olmasi fikri onu meshqul edirdi. O hicretin 10-cu ilinde 63 yashinda iken vefat etdi. O sherafetli peyqemberin qebri Medinededir.

Hezreti Fatimeyi-Zehra (e)-nin heyati
Fatime (e) Cemadiul axir ayinin 20-de (Muhemmed (e)-in) peyqemberliye yetishmesinden 5 il sonra) anadan oldu. Atasi Hezreti Muhemmed (e), anasi Hezreti Xedice (e) dir.
5 yashinda iken anasi dunyadan getdi. Bu qiz Hezreti Muhemmed (e)-in cox istekli ve sevimli ovladi idi. O derecede cox isteyirdi ki, bele deyirdi:
- Fatime menim bedenimin parcasidir, kim onu sevindirse meni sevindirmishdir, kim onu incitse meni incitmishdir.
Imam Hesen (e) bele soyleyir:
- Bir cume axshami anam Fatime (e) mehrabda ibadetle meshqul idi, Tanriya bendelik edirdi, subhe kimi daima ruku, secde, dua ve namaz ile meshqul idi. Amma bir qayda olaraq caamati dua edirdi. Ona dedim:
Dedi:
- Ey oqlum, gerek evvelce qonshunu fikirleshesen, sonra ise ozunu.
Bir gun Peyqember (e) Fatime (e)den sorushdu:
- Qadin ucun het sheyden yaxsh nedir?
Fatime (e) dedi:
- Ey ata, qadin ucun her sheyden yaxsh odur ki, onu hec bir yad kishi gormesin, o da hec kimi gormesin.
Peyqember (e) Fatime(e)I baqrina basib soyledi:
- Nesil ve ovladlar bir-birinden shahelenibler.
Yeni Hezreti Fatime (e) bu meqami Hezreti Muhemmed (e)dan elde etmishdir. Beli, bu gun insanlar qadin ve kishinin bir-birine qarishmasinin, onlarin hec bir meyar gozlenilmeden qarishdirilmasinin aci neticelerini gorur, Hezret Fatime(e)nin dediklerinin heqiqet olduqunu derk edir. O anlayir ki, qadinla kishinin tehsili ve ish muhiti ayri olsun, yoxsa gunbe-gun cemiyyetdeki fesadlar artmaqda olacaqdir.